„Druhemu rjekny: Pój za mnu! Tón wšak praji: Knježe, dowol mi, zo bych najprjedy šoł swojeho nana pohrjebać!“ (Lk 9,59).
Knježe, dowol mi, zo bych najprjedy šoł... Što je „najprjedy“: žiwjenje abo smjerć? Knjez žiwjenja praji: „Pój za mnu!“ Zajimałe je, zo so wony praša wo dowolnosć. Wony tuž wě wo wěrnosći toho, kotryž jemu praji: „Pój za mnu!“. Wón je so hižo rozsudźił ale... Kak často smy my rozsudźeni ale tak prawje za Nim hić tola hišće zwolniwi njejsmy. Mortwych pochować tola je sedmy skutk ćělneje miłosće. Ale kajka to miłosć, hdyž najprjedy dźeš mortwemu słužić a nic žiwjenju? Što je „najprjedy“: žiwjenje abo smjerć?
MN