Hodowny postrow
Ow swjata nóc, ow Boža móc!
Podobu dźěsća sy nas dla wzał na so;
sy woblekł so mjaso, Zbóžniko naš!
Lubi wopytowarjo našeje strony!
Ze słowami z kěrluša 273 najwutrobniši postrow k Hodam.
Boža móc je rozswětliła ćěmnu nóc. WÓN, to słowo Bože, přez kotrehož wšitko bu – kaž sćenik Jan to praji – WÓN je so woblekł mjaso a je so tak stał lubozne wobličo, kotrež z dźěsća za nami hlada.
Tuž njebojmy so, wšako je WÓN nas dla z nami!
Wšitkim přejemy radostne Hody a hnadow połne swjate dny.
Wědźeć, zo Bóh za nami hlada – tež w časnosći lěta 2018 – njech je kóždemu zapal lubosće, tróšt w tyšnosći a wosebje radosć zbóžnosće!
Za tuto nowe lěto přejemy wšitkim, zo by Bóh swěru swoje wobličo nad Wami rozjasnjał a Was ze žohnowanjom swojeje lubosće přewodźał.
Redakcija SPDE