„Ludacy! Napohlad zemje a njebja wěsće posudźeć, kak tomu, zo njemóžeće posudźeć tutón čas?“ (Lk 12,56).
Z tutymi słowami pohnuwa Jězus k žiwjenskej runowaze. Čłowjek nima jeno wo materielne wěcy so starać. Na to dopomina wuprajenje napohlad zemje. Za njeho ma tež duchowna płonina žiwjenja wažna być. Na to pokazatej słowje tutón čas, kotrejž woznamjenitej aktualne skutkowanje Boha w žiwjenju kóždeho čłowjeka kaž tež w stawiznach čłowjestwa.
DJD