„Jeje susodźa a přitomni słyšachu, zo je jej Knjez wulku smilnosć wopokazał, a wjeselachu so z njej“ (Lk 1,58).
Hilžbjeta, hačrunjež njepłódna, porodźi syna, kaž bě jandźel Gabriel připowěł. Susodźa a přiwuzni so z njej wjeselachu. Zbožo kóždeho čłowjeka je wjetše, hdyž so druzy z nim sobu wjesela. To njech je tež naše předewzaće, jeli blišim so dobrota stanje, zo so sobu wjeselimy. To je tež jedna forma přećelnosće, kotraž přinošuje k harmoniji a přezjednosći z druhimi ludźimi.
S. Chrystamarija