„Wučomnik njeje nad swojim mištrom, ani wotročk nad swojim knjezom“ (Mt 10,24).
W tutym wotrězku dźe wo to, kak swět z wěriwymi jedna. Lóchši puć móže něchtó kročić, hdyž powšitkowne měnjenja přewza a čini, štož wšitcy činja. Swój puć wěry pak hić a swoje měnjenje měć a je dale dać, móže wulka ćeža być. To je so wosebje w NDRskim času pokazało, hdyž spytachu wěru wutupić. Ale tež dźensa njeje wědomy puć wěry lochki. Słowo Bože nam na tutym puću směr pokaza.
S. Chrystamarija