„Hdyž Jězus rěčeše, prošeše jeho jedyn farizej, zo by pola njeho pojědł. Wón zastupi a posydny so hnydom za blido“ (Lk 11,37).
Jězus přiwza přeprošenje k jědźi wot wšelakich ludźi njehladajo na to hač su woni cłownicy-hrěšnicy abo farizejojo. Za nas to rěka, zo tež my njesměmy rozdźěle mjez ludźimi činić. Kóždy čłowjek je wot Boha stworjeny a lubowane dźěćo Bože a chce wot druhich witany a widźany być. Našu přichilnosć blišemu pokazamy z tym, zo jeho po puću strowimy, a jeho snano tež na hosćinu přeprosymy.
S. Chrystamarija