„Raz wućěri Jězus złeho ducha, a tón bě němy. Hdyž bě djablisko wujěło, rěčeše němy, a črjódy so dźiwachu“ (Lk 11,14).
Němy być rěka, jenož snadny abo žadyn kontakt z druhimi ludźimi nawjazać móc. Dźensa so w zjawnosći lědma abo scyła njerěči wo nabožinje a wěrje.Wěriwi su často kaž němi. Smy často bojazliwi našu wěru wuznać a ju zakitować před njewěrimi. A tola čaka wjele ludźi na to, něšto wo wěrje słyšeć a zhonić. Jedna młodostna mi při tajkej składnosći jónu praji: Sym přez was prěni raz něšto wo wěrje słyšała. Chcu so hišće tróchu wjacy z njej zaběrać.
S. Chrystamarija