„Jězus rjekny tež k črjódam: Hdyž widźiće, zo so pomróčuje zwječora, prajiće hnydom: Budźe dešć, a tak to bywa“ (Lk 12,54).
Hdyž chcemy do dowola jěć, wobhonimy so, kajke budźe wjedro. Abo na žnjach wobkedźbujemy mróčele a po tym so žně domchowaja. Poslednje žně našeho žiwjenja budźe smjerć. Přihotujmy so na nju w našim žiwjenju ze sprawnym prócowanjom wo dobre a sprawne jednanje a zmyslenje napřećo Bohu a blišemu. Wukonjejmy naše nadawki we zamołwitosći před Bohom a blišimi a wuprošmy sej stajnje za to Bože žohnowanje.
S. Chrystamarija