„Hdyž so črjódy k Jězusej tłóčachu, rjekny: Tutón splah je zły splah, žada sej znamjenja, ale znamjo so jemu njeda chiba znamjo Jonasa“ (Lk 11,29).
Zajimawe je kak so hač do dźensišeho ničo změniło njeje. Hdźež so něšto wosebiteho stawa, tam so ludźo tłóča, a jeli je něchtó „wuznamny” po puću so ludźo hromadźa. Wotmołwa Jězusa tuž dźensa płaći. A dźensa nimamy jenož znamjo Jonasa ale znamjo křiža, kiž dźě na Jězusowe dybyće nad čłowječej złósću dopomina.
MN