„Wy sće sól zemje. Jeli sól zestuchnje, z čim budźe so selić? K ničemu so wona hižo njehodźi, chiba zo ju na hasu wusypnu a ludźo ju rozteptaju“ (Mt 5,13).
Jědź bjez sele njesłodźi. My, jako křesćenjo, mamy našu towaršnosć a naš wobswět z našej žiwej wěru do Boha wobohaćeć. Mamy kaž sól skutkować. Wo prěnich křesćanach prajachu pohanjo: Hlejće, kak so mjezsobu lubuja. A to bě za mnohich přičina so křesćanam přidružić. To je tež naš nadawk, pozitiwne strony druhich widźeć, z nimi so w přezjednosći zetkawać a nic prajić: Tón to tež nječini. Ja mam sól zemje być.
S. Chrystamarija