„A woprašachu so jeho: Štó pak? Sy ty Elias? A rjekny: Njejsym! Sy ty profet? A wotmołwi: Ně!“ (Jan 1,21).
Sebje legitimować, to sej nježadachu jenož ludźo za čas Jana Křćenika ale to je tež dźensa hišće z wašnjom. Wosebje potom, hdyž so něšto našej zwučenosći abo našim předstawam spřećiwja. Hdyž čłowjek nochce słyšeć, štož tamny praji, potom staji jeho – toho, kotryž to praji – do prašenja. Jan njeje tón, kotrehož ludźo znaja, ale jeho rěč jich zastróža. Je wužadanje jich wěry a wědy. Jan wě, zo Jězusej předchadźa, tohodla njetrjeba legitimacije jedneho Elije abo profeta. Wón ma runać Jězusej puć do wutroby ludźi. Na kajku legitimaciju čakaš tuž ty?
MN