„Jězus praji swojim wučomnikam: Njemóže hinak być, hač zo přińdu pohórški, ale běda tomu, přez kotrehož přińdu!“ (Lk 17,1).
Přeco zaso so stanje, zo so před dźěćimi lózeske słowa wupraja. Tajke woni najspěšnišo nawuknu. Praji so pak tež, zo njekubłaja jenož dobre słowa, ale wosebje přikładne žiwjenje. To nawopačne móže zrudne sćěwki měć. Hdyž čłowjekej dowěrimy, to nas wosebje jeho dobry přikład pozběhuje. Jězus žada sej wot swojich wučomnikow, zo su stajnje k dobremu přiwobroćeni.
S. Chrystamarija