„Kaž bě w Noachowych dnjach, tak budźe to tež w dnjach Syna čłowjeka!“ (Lk 17,26).
Stary Zakoń předpowědźi to, štož so jónu w Nowym Zakonju stanje. Z tym chce nam tekst prajić, zo njeměli w našim žiwjenju njepřemyslni žiwi być. Kóždy naš dźeń njech je wupjelnjeny z wědomym a na naš puć do wěčnosće wusměrjenym počinanjom. W našim wječornym paćerju wopominajmy minjeny dźeń. Za wšo dobre, štož smy skutkowali, so dźakujmy a zanjechanje wobželnosćmy a naš dalši puć Boh dowěrmy.
S. Chrystamarija