„Přibližowachu so k njemu cłownicy a hrěšnicy, zo bychu jeho słyšeli“ (Lk 15,1).
Kak je móžno, zo cłownicy a hrěsnicy k Jězusej přichadźachu, ludźo poćežene z hrěchami a njedostatkami? Tola za nas móže to jara tróštowace być. Jězus, tón swjaty, njezdaluje so hrěšnikow. Wězo winu wón zasudźa, ale nic winika. W jeho prědowanjach praji mjez druhim: „Strowi njetrjebaja lěkarja, ale chori“ (Mt 9,12a). Za hrěšnikow je wón swoje žiwjenje na křižu zwoprował a jeho wulka žadosć je wšitkich wumóžić a wozbožić.
S. Chrystamarija