7. Nalětnika

„Přetož zawěrno praju wam: Doniž njezańdźetej njebjo a zemja, njezminjetej so ani hóčka ani smužka ze Zakonja, doniž so wšitko njestanje“ (Mt 5,18).

Klinči kaž hroženje, kotrež tu Jězus wupraji. Ale je to skerje tróšt. Hdyž njebjo a zemja zańdźetej, potom tež Zakoń zańdźe. Zakonje su časne a rjaduja mjezsobnosć ludźi w časnosći. Doniž smy w časnosći, trjebamy tajke zakłady mjezsobnosće, kotrež pomhaja nam, zo so njezhubimy a njezahubimy, doniž so wšitko njestanje. Hdyž potom časnosć zańdźe, je Bože kralestwo wěčna wěrnosć a woprawdźitosć, hdźež je mjezsobnosć zdokonjana woprawdźitosć w Bohu.

MN