Swjate Pismo

7. Jutrowna njedźela (Jan 17,20–26)

Foto: Pixabay
  1. „Njech su wšitcy jedne kaž Ty, Wótče, we Mni a Ja we Tebi; tak njech su tež woni jedne w Namaj, zo by swět …, zo sy Mje Ty pósłał“ (17,21)
    A. słyšał
    B. wěrił
    C. widźał
  2. „Ja w nich a Ty we Mni, zo bychu dóšli do dospołneje jednoty, zo by swět póznał, zo sy Ty Mje … a zo sy jich lubował, kaž sy Mje lubował“ (17,23)
    A. pósłał
    B. wupósłał
    C. sčłowječił
  3. „Wótče, chcu, zo bychu tam, hdźež sym Ja, tež ći ze Mnu byli, kotrychž sy mi dał, zo bychu widźeli moju …, kotruž sy mi dał. Přetož sy Mje lubował před stworjenjom swěta“ (17,24)
    A. dospołnosć
    B. rjanosć
    C. krasnosć
  4. „Sprawny Wótče! Swět Će njeje …, Ja pak sym Će spóznał, a tući su póznali, zo sy Ty Mje pósłał“ (17,25)
    A. póznał
    B. wuhladał
    C. zeznał
  5. „A wozjewił sym jim Twoje … a wozjewju je hišće, zo by lubosć, z kotrejž sy Mje lubował, w nich była a tež Ja we nich“ (17,26)
    A. mjeno
    B. słowo
    C. kaznje

Bernadet Berndtowa