„Jězus jim rjekny: Zawěrno praju wam: Wy, kiž sće mje sćěhowali, budźeće při wobnowjenju swěta, hdyž budźe Syn čłowjeka na trónje swojeje sławy sedźeć, tež na dwanaće trónach sedźeć a sudźić dwanaće splahow israelskich“ (Mt 19,28).
Jězusowe slubjenje tym, kiž su JEHO sćěhowali, so poćahuje – tak měnimy – na japoštołow. Ale je to tak? Měnju, zo to tež wšitkim druhim, kiž su JEHO sćěhowali, płaći. A kóždy z nich budźe z NIM sudźić swojich, ze swojeho splaha, swojeho naroda, ze swojeho přiwuznistwa a přećelstwa. Potajkim płaći tež nam wuprajenje, zo budźemy před wobličom Božim prašani: “A koho maš Ty sobu?”
MN