W spočatku bě Słowo, a Słowo bě pola Boha, a Bóh bě Słowo. To je prěnja sada Ewangelija po Janu. W njej so praji, zo eksistowaše druha wosoba swjateje Trojicy přeco wot wěčnosće sem a bě wona w stajnym zwisku z Bohom Wótcom: Słowo bě pola Boha. Tola po słowje přełožene klinči tuta poslednja sada tróšku hinak: Słowo bě k Bohu. Najhusćišo to so tak njepřełoži. K tomu so podawaja wšelakore argumenty, kaž na přikład słabe znajomnosće grjekskeje rěče awtora štwórteho ewangelija etc. Ja wosobinsce pak to tak njewidźu. Mi so zda, swjaty Jan napisa to z wotpohladom. A ma so tež na to kedźbować, zo tola eksistowachu tajke přełožki, kiž po słowje čitachu naspomnjenu sadu. Jedyn z tajkich přełožkow je sćěhowacy: В начале бе Слово, и Слово бе к Богу, и Бог бе Слов. Lěpšina tuteho přełožka tči w tym, zo akcentuje wón dynamiski kontakt Słowa z Bohom Wótcom: Wono bě na Njeho wusměrjene a wobroćene, nic pak jenož statisce podla prezentne kaž to namjetuje powšitkownnje přiwzaty přełožk.

DJD