7. Žnjenca

„A rozpušćiwši syły dźěše na horu, zo by so w samoće pomodlił. Jako so poča ćmičkać, bě wón cyle sam“ (Mt 14,23).

Při swojim pućowanju sćěhowachu Jězusa wulke syły ludu. A wón jich wučeše potajnstwa Božeho kralestwa. Stajnje zaso pak pytaše Jězus w samoće zwisk z njebjeskim Wótcom w paćerju. Jeli ma naš wosobinski zwisk z Bohom wobstać a rosć je tež za nas wšědny paćer k Bohu Wótcej, Synej a Duchej Swjatemu wažny a rozsudny.

S. Chrystamarija