„Tu přińdźe kananejska žona z teje krajiny a přiwoła: Smil so nade mnu, Knježe, Syno Dawidowy! Zły duch krjuduje surowje moju dźowku“ (Mt 15,22).
Što sej tuta cuza zwěri! Wona Kananejčanka pak wě, što čini. Cyle jasnje toho Žida z Dawidoweho splaha jako Syna a Knjeza narěči a za swoju dźowku prosy. We wěrnej nuzy njeliči pochad ale dowěra na miłosć toho, kotremuž so ani zły njemóže wuwinyć. Tuta miłosć stanje so ze smilnosću, hdyž so JEMU dospołnje dowěriš.
MN