„W synagodze bě čłowjek, kiž měješe nječisteho ducha. Tón zarjeji wótře“ (Lk 4,33).
Předležace hrónčko powěda wo 1) přebywanju wobsydnjeneho čłowjeka w synagoze, kaž tež wo 2) tym, zo wón rěčo rjeješe. Z prěnjeho dypka wuchadźa, zo stej dobro (synagoga) a zło (złu duch) na zemi změšanej a z druheho, zo zły duch stajnje spyta dobro (rěč) do złeho (rjejić) přeměnić.
DJD