Dźensa swjećimy wysoki swjedźeń tak mjenowanych Třoch kralow. Woni wšak njeběchu kralojo, ale skerje wučeni mužojo, kotřiž znajachu wosebje derje hwězdy a jich puće, wšako rěka grjekske słowo magos w Nowym Zakonju najprjedy mudry.

Grjekske słowo magos pak ma abo znajmjeńša móže měć hišće dalši woznam. Wono njerěka jenož mudry, ale tež šarlatan, jebak a wobšudźer. Kotry přełožk je lěpši? Bych prajił, zo staj wobaj přełožkaj dobrej: wony tradicionalny, kiž čita mudri, a wony moderny, kiž widźi w słowje magoi wěstych šarlatanow. Čehodla? Wotmołwa je poměrnje jednora. Tradicionalny přełožk – mudri – woznamjenja, zo je Jězus Chrystus wjeršk čłowjeskeje mudrosće, a moderny – šarlatanojo – dopomina na to, zo je Jězus Chrystus přišoł hrěšnikow do kralestwa Božeho powołać, dokelž njetrjebaja strowi lěkarja, ale chori (Mt 9,12). Z druhimi słowami prajene symbolizuja tući šarlatanojo, a to samo hišće lěpje hač mudri, nas wšitkich, dokelž štó z nas je bjez hrěcha: „»Štóž z was je bjez hrěcha, njech prěni ćisnje na nju kamjeń!« […] Tole słyšo wotsali so jedyn za druhim […]“ (Jan 8,7b-9a). Tohodla dyrbimy so tež po kemšach do našich domow, kaž woni (Mt 2,12), po druhim puću wróćić, to rěka kusk mudriši a lěpši hač do toho …

DJD