Lubi wěriwi, z dźensnišej njedźelu započina so adwentny čas, tohodla bych chcył k tutej temje něšto wjace powědać: mjenujcy wo symbolice Adwenta.

Prěni symbol Adwenta je swěčka. Što wona symbolizuje? Ma znajmjeńša pjeć woznamow.

• Sprěnja: Adwentna swěčka pokazuje, kotry tydźeń Adwenta swjećimy.
• Zdruha: Adwentna swěčka symbolizuje Jězusa Chrystusa, kotryž je prajił: „Ja sym swětło swěta [...]“ (Jan 8,12b).
• Střeća: Adwentna swěčka woznamjenja našu stražliwosć a wočakowanje přichada Jězusa Chrystusa na kóncu časow: „Waše bjedra njech su wopasane a swěcy zaswěćene we wašimaj rukomaj. A wy budźće podobni ludźom, kiž čakaja na swojeho knjeza [...]“ (Luk 12,35-36).
• Zeštwórta: Adwentna swěčka njewoznamjenja jenož naše čakanje na nawrót Knjeza. Wona wujasnja tež, što to rěka: čakać na Knjeza. Zdobom dopomina nas na to, zo čakać na přichad Jězusa Chrystusa rěka: dobre skutki činić. „Tak njech waše swětło před ludźimi swěći, zo widźa waše dobre skutki a chwala wašeho Wótca [...]“ (Mat 5,16).
• Spjata: Knjeza wočakować njerěka pak jenož: dobre skutki činić. Čakać na Jězusa Chrystusa rěka tež Swjate Pismo čitać, dokelž smě a dyrbi naša wěra wědoma być: „Swěca je mojej noze twoje słowo, swětło na mojej šćežce“ – čitamy w Knize psalmow (119,105).

Druhi symbol Adwenta je zeleny wěnc. To njeje jenož rjana dekoracija. Wón ma tež jara hłuboki teologiski woznam a rjanu biblisku symboliku. Kotru? Znajmjeńša stej to dwaj cyle jednorej woznamaj.

• Najprjedy pokazuje adwentny wěnc na to, zo dóstanje kóždy z nas jedne myto. Budźe to myto za naše zemske žiwjenje a za naše dobre skutki. Ale dóstanjemy tute myto hakle w žiwjenju po žiwjenju. Tohodla čitamy w poslednjej knize Noweho Zakonja wo tym takle: „Budź swěrny hač do smjerće, a dam ći krónu žiwjenja“ (Apk 2,10b). Definitiwne připóznaće našich dobrych skutkow budźe jenož na kóncu časow spožćene.
• Ale njeńdźe tule jenož wo to! Adwentny wěnc ma hišće jednu jara rjanu symboliku. Dźe wo to, zo ma tutón adwentny wěnc zwjetša zelenu barbu. A zeleń symbolizuje w Swjatym Pismje dwě mysličce:
• Najprjedy je to symbol dospołneho žiwjenja. Tohodla přirunuje Biblija zbóžneho čłowjeka ze štomom, kotrehož lisćo njewjadnje – to rěka, zo je přeco zeleny: „Jeho lisćo njewjadnje, štožkuli sčini, so jemu poradźi“ (Ps 1,3b).
• Ale nic jenož to! Zeleń ma w Bibliji hišće dalši woznam. Wona njesymbolizuje jenož zbožowne a dospołne žiwjenje, wona symbolizuje tež hrěšniwosć a njedospołnosć čłowječeho žiwjenja. Swjate Pismo mjenujcy tež praji, zo je čłowjek trawje podobny: „Podobne trawje su dny čłowjeka, kaž kwětka na polu kćěje. Lědy zaduje jeno wětřik, a hižo je po njej, ani jeje městno ju wjace njeznaje“ (Ps 103,15-16). A w poslednjej knize Noweho Zakonja čitamy wo tym, zo jěcha smjerć na blědozelenym konju: „Pohladach, a hlej, blědozeleny kóń! A jězdnik na nim rěkaše Smjerć, a rój mortwych jeho přewodźeše“ (Apk 6,8b).

A što to wšitko za nas rěka? Cyle jednorje: Tute prědowanje wo adwentnej symbolice je přeprošenje do přemyslowanja wo našej wěrje, dokelž je naša wěra jara mudra a wšo w njej ma swój hłuboki zmysł, samo maličkosće …

DJD