Lubi wěriwi, dźensa hdyž swjećimy Jutry, by rjenje było so prašeć, kajku nowu informaciju je nam zmortwychstanjenje Jězusa Chrystusa přinjesło.

Jelizo pak chcemy to derje zrozumić, to dyrbimy najprjedy so na to dopomnić, kajke běchu interpretacije čłowječeje smjerće pola Židow a tež druhich ludow, dokelž jenož znajo stare wašnja zrozumimy hakle dospołnje te nowe.

Najstarša interpretacija čłowječeje smjerće je: Smjerć je definitiwny kónc čłowječeho žiwjenja. Čłowjek wumrěje a wěčneho žiwjenja scyła njeje. Tajke myslički nadeńdźemy tež w Swjatym Pismje. Wone běchu wosebje popularne w komunistiskim času. Ale tež dźensa mysli zawěsće wjele ludźi tak.

Nimo tuteje najstaršeje interpretacije běše hišće dalša, kotraš wučeše, zo wuměraše jenož čłowječe ćěło a duša dźěše do wěčnosće, hdźež žiwjenje dale traješe. Ale za tute žiwjenje trjebaše duša wšelake wěcy. Na přikład brónje, pjenjezy, žiwidła a samo druhdy mandźelsku abo nandźelskeho a tak dale. Zo traje žiwjenje čłowjeka po smjerći dale zhonimy tež ze Swjateho Pisma, bjez toho pak, zo trjeba hišće něšto k tomu.

Nimo tuteju dweju wujasnjenjow potajnstwa čłowječeje smjerće běše hišće jedne. Wono praji, zo přijima duša po wumrěću ćěła nowe ćěło, nic pak přeco te čłowjeske. Wšitko běše wotwisne wot prjedawšeho žiwjenja. Kajkež běše wono, tajke nowe čłowjeske ćěło dóstanje. Wosebje popularne su tajke ideje w Dalokim Wuchodźe. Ale tež pola nas tajke měnjenja pomałku přiběraja. W Bibliji wšak so scyła wo tym njerěči.

Znajemy pak hišće dalše rozjannsjenje, kotrež interpretowaše fenomen čłowječeje smjerće takle: Smjerć njeje žadyn definitiwny kónc, to je jenož přechodny staw. Na kóncu časow budźe zmortwychstanjenje ćěła, kiž so z dušu zjednoća. Takle čitamy w Swjatym Pismje. A nic jenož w Nowym Zakonju. Stary Zakoń znaje tež tajke wujasnjenje.

A nětko móžemy wotmołwu na prašenje nadeńdź. Zmortwychstanjenje Jězusa Chrystusa pokazuje, zo njejsu prěnje tři wukładowanja potajnstwa čłowječeje smjerće prawe. Smjerć njeje definitiwny kónc, duša njeje dospołny čłowjek a woprawdźity čłowjek ma jenož jedne ćěło.

A jelizo dźe wo štwórtu interpretaciju, to dyrbimy prajić, zo je wona prawa. Ma pak jednu słabu stronku. Dźe mjenujcy wo to, zo po měnjenju tuteje interpretacije by so čłowjek dyrbjał zaso do zemskeho žiwjenja wróćić.

Zmortwychstanjenje Jězusa Chrystusa pokazuje, zo njebudźe tak. Po zmortwychstanjenju budźe čłowjek scyła na nowe – bójske – wašnje žiwy.

To je mjenujcy to nowe, štož je nam zmortwychstanjenje Jězusa Chrystusa wozjewiło.

DJD