„Zawěrno, zawěrno praju wam: Jeli zachowa štó moje słowo, njewohlada smjerće na wěki“ (Jan 8,51).
Na spočatku dźensnišeho sćenja słyšimy dalše slubjenje Jězusa Chrystusa. Wono wobsteji zaso z dweju dźělow. Jězus slubi, zo tón kiž jeho słowa zachowa, njewumrje na wěki. Přez to chce wón nam prajić, zo je jeho wučba ze žórłom wěčneho žiwjenja ludźi. To pak scyła njerěka, zo wućeknje čłowjek naturalnej smjerći. Njewumrje na wěki dźě rěka najprjedy, zo čłowjek tola wumrěje, ale njebudźe to definitiwne jeho zahinjenje. W postajenym času wón zaso budźe k žiwjenju zbudźeny.
DJD