Jónu běše wěrowanje ...

W Swjatym Pismje so powěda poměrnje wobšěrnje wo mandźelstwje (Mt 5,27-28; Mk 10,1-12). Wono pochadźa wot Boha a ma wažne nadawki (Gen 2,18-25).

Z někotrych tekstow móže so samo wučitać, kak so zmandźelenje w bibliskich časach wotměwaše (Mt 25,1-12; Jan 2,1-11).

Pola nas w Litawskej ma wotběh sćěhowacy porjadk. Najhusćišo njewuknje por, kotryž chce so zmandźelić słowa wěrowanskeho sluba z hłowy, ale da je měšnikej předprajić, za kotrymž wospjetuje najprjedy nawoženja a potom njewjesta.

Jónu běše jedne wěrowanje, kotrež wotměwaše so po naspomnjenym wašnju. Měšnik započa słowa sluba wuprajejo mjeno nawoženje: „Ja, Jurij“, na čož reagowaše wony takle: „Ow, ja sym tež Jurij!“

DJD