Jónu zdźěli mój přećel, tež měšnik, jedyn žort, kotryž bě sej sam wumyslił.
W nim dźěše wo baćony. Wone zetkachu so jónu a powědachu wo swojich dožiwjenjach.
Prěni rjekny: Wopytach młodu swójbu a dopomnich jeju, zo je hižo najwyši čas swójske dźěći měć.
Druhi praji: Ja běch pola swójby, kotraž ma hižo dźěćo, ale móhłoj sej hišće dalše dowolić.
Třeći zdźěli: Ja dolećach na farski dwór.
Tamnaj baćonaj na to hnydom z prašenjom reagowaštej: Što sy ty tam činił? Na farskim dworje bydlitaj dźě jeno knjez farar a knjeni hospoza!
Na čož třeći baćon wotmołwi tak: Ja chcych jeju jenož nastróžić!
Z rjanej ilustraciju tuteho žorta je fotografija, kotruž sčini wosadna sekretarka Birgit Weithazec.
DJD