1. Wulkeho róžka

„Wšitcy, kotřiž to słyšachu, dźiwachu so tomu, štož jim pastyrjo powědachu“ (Lk 2,18).

Ze słowom dźiwać budźemy so w Jězusowym dźěćastwje přeco zaso zetkać. Marija a Józef so dźiwaštaj tomu, štož Simeon wo tutym Dźěsću praji. Dwanaćlětnemu Jězusej so w templu Jeho rozumnosći a Jeho wotmołwam dźiwachu. Marija pak wobchowa wšitke słowa a rozpominaše je w swojej wutrobje. Ničo njesłyšimy wo tym, zo bě je zrozumiła, jenož, zo bě wo tym rozpominała. Kak wobchadźamy z njewobpřijomnymi nazhonjenjemi w swojim žiwjenju?

BJ