2. Pražnika

„Jako Hilžbjeta Marijiny postrow zasłyša, poskoči dźěćo w jeje žiwoće. Hilžbjeta bu z Duchom Swjatym napjelnjena“ (Lk 1,41).

Marija přińdźe k Hilžbjeće. Hišće njenarodźeny Jan w žiwoće Hilžbjety słyši Marijiny hłós, póznaje w njej mać Wumóžnika a započina z radosću skakać. Hilžbjeta začuwa hibanje jeje dźěsća. Runočasnje wotewri Duch Swjaty tež jej woči, a wona jasnje póznaje: Marija je zańdźena, a wona wě, štó je Tón, kotrehož budźe Marija porodźić. Jedna reakcija wuchadźaca wot Syna Božeho Jězusa Chrystusa, skutkowana wot Ducha Swjatwho, ke chwalbje Boha Wótca.

BJ