17. Pražnika

„Wšitko je Mi přepodate wot mojeho Wótca, a nichtó njeznaje Syna, chiba Wótc, a Wótca nichtó njeznaje, chiba Syn a tón, komuž chce Syn to wozjewić“ (Mt 11,27).

Hač chce čłowjek to za wěrne měć abo nic: Do zdokonjenja žiwjenja w raju Wótca dóńdźeš jenož přez Syna! Wón dźě je přišoł, zo by wolu Wótca spjelnił; zo by do njebjes wjedł. Wězo to – ja chcu Jězusa – je jenož tomu słyšeć, kotryž Jězusa woprawdźe přiwza.

MN