1. Nalětnika

„Wotmołwjejo wón rjekny: Što je wam Mójzes přikazał?“ (Mk 10,3). 

Jězus chce farizejow k tomu zwjesć Mójzesa prawje zrozumić. W Starym Zakonju wobsteji móžnosć rozwodneho lista a na zakładźe toho žonu z mandźelstwa pušćić. To pak jednaše so jeničce wo wěste přizwolenje. A Jězus chce wosebje na to skedźbnjeć: Štož je Bóh zjednoćił, njech čłowjek njedźěli. To rěka: Štož Bóh žohnuje, ma wobstatk. Čłowjek je w tym padźe krótkowidny. Bóh pak widźi cyłe žiwjenje. A cyłe žiwjenje so čłowjek wuwiła a rozestaja. To tež bjez krizow njewotběži, zo by čłowjek skónčnje zrawił a krónu žiwjenja zdobył. Přisłowo wěsći prawje: „Bjez prócy a potu njepřińdźeš k złotu“.

GN