„A ludźo přeběhachu wšu wonu wokolinu a počachu na nosydłach nosyć chorych, tam hdźežkuli słyšachu, zo přebywa“ (Mk 6,55).
Hdyž je něchtó ze swójbnych chory, staraja so často přiwuzni z wulkej lubosću, zo by so chory wustrowił abo zo so jemu zaso lěpje dźe. Tak su tež ludźo za čas Jězusa Chrystusa wulku prócu nałožowali a chorych k Jězusej znosyli abo wjedli, zo by jim pomhał. Dźensa dźemy wězo k lěkarjej, zo by choremu pomhał. Wažny je při tym pak tež paćer Bóh tón Knjezej, Wón dźě chce tež dźensa wšitkim pomhać, kotřiž Jeho proša.
S. Chrystamarija