„Štóž wěri a so wukřćić da, budźe wumóženy, a štóž njewěri, budźe zatamany“ (Mk 16,16).
Kajku wěru mjenuje tu Jězus? Njeje to jeničce připóznanje Božeje eksistency, ale konkretna wěra Noweho Zakonja, kotraž njesteji přećiwo moralce, potajkim je žiwa w spjelnjenju Božich kaznjow a dobrych skutkow, w duchu Božeje, smilneje lubosće a wodaća. Štóž tak wěri a so wukřćić da, namaka w Jězusu Chrystusu wumóženje a wěčne žiwjenje w njebjeskim paradizu. Štóž prawdu Božu póznawa a ju wotpokaza, abo je ju hižo póznał ale njejedna po Božim zakonju, nochcedźo so nakazać, budźe zatamany – to rěka budźe na wěki storčeny do hele, městna ćmy, hidy a čwělowanja wot djabołow.
TAD