24. Wulkeho róžka

„Potom poča znowa při morju wučić, wulke syły so jemu přidružichu. Tohodla zestupi wón do čołma na morju a so posydny. Lud pak běše wšón na brjoze při morju“ (Mk 4,1).

Morjo je tola tež znamjo za žiwjenje. Na brjoze při morju stać – to njejsy hišće do žiwjenja zastupił. Jězus pak sedźi w čołmje na morju a wuči. Mjez tymi, kiž na brjoze morja steja a na Jězusowu wučbu słuchaja su pak tež ći, kotřiž so – na Jeho słowo – ze swojim čołmom za nim na tamny bróh žiwjenja nastaja.

MN