„A tež z Jerusalema a Idumeje, ze Zajordanskeje a wokoliny Tyrusa a Sidona přińdźe mnoho ludu, hdyž słyšachu, što wón skutkuje“ (Mk 3,8).
Najskěrje přińdźechu nic jeničce Židźa, ale tež pohanojo. Słowa a skutki Jězusa běchu mócne a přičahliwe. Kaž je Jězus z ludźimi tehdy wobchadźał – wustrowjał, ale tež tróštował a wujednawał – podobnje chcemy so tež my našim blišim wěnować. Darjena lubosć a nadźija přewinjetej zrudobu našeho časa.
TAD