„A woni wótře wołachu. Jězuso, Mištrje, smil so nad nami“ (Lk 17,13).
Mištrje – to je wjac hač jenož titul zamóžnosće. Tuto wótře wołanje: Jězuso, Mištrje, smil so nad nami!, je zdobom nazhonjenje a dopóznaće: Čłowjek ći njemóže hižo pomhać. Tohodla je tuto Mištrje, to, z kotrymž wuznawaš Jězusowu bójskosć. W smilnosći je Jězus woprawdźity Mišter, dokelž so wuznaje w Božej miłosći a tuž daruje smilnosć wustrowjenja duše tak tež ćěła.
MN