10. Jutrownika

„Wětr duje, hdźež chce, a słyšiš jeho šum, ale njewěš, wotkal přichadźa a dokal leći. Tak bywa to z kóždym, kiž je so z Ducha narodźił“ (Jan 3,8).

Předležaca linka je to małki fragment dialoga Jězusa Chrystusa z Nikodemusom. W njej přirunuje Jězus Chrystus Ducha Swjateho z wětrom. Njebě to cyle jeho originalna ideja. Wo Duchu Božim jako wětr so rěči hižo w Starym Zakonju. To wšitko pokaza, zo bu z jedneje strony wosoba Ducha Swjateho jenož w Nowym Zakonju wot Jězusa Chrystusa dospołnje wozjewjena, z druheje pak bu tuta wosoba hižo na wšelakore wašnje w časach Stareho Zakonja zwobraznjena. Tuž wučinitej Stary a Nowy Zakoń jedyn njerozdźělny cyłk.

DJD