7. Hodownika

„Na to dótkny so wón jeju wočow prajo: Stań so wamaj po wašej wěrje“ (Mt 9,29).

Jězus Chrystus sej ničo bóle njepřeje, hač zo bychmy so Jemu dospołnje dowěrili a tak stajnje z Nim do kontakta přišli: So z Nim rozestajeć, k Njemu so modlić z prošenjom, dźakowanjom, nadběhowanjom a chwalbnymi słowami, tak zo móžu k Jeho česći swoje nadawki jako dźěćo Bože spjelnić a tak być žiwy ludźom k wužitku. Njeje po mojim měnjenju ničo rjeńšeho, hač sej wěsty być, zo sym z Chrystusom, wěrnym Bohom, stajnje zwjazany a tak z Nim po puću swojeho putnikowanja. Wón dźě sam praji: Ja sym Puć a Prawda a Žiwjenje. Na tute wašnje nimam jenož wuski kontakt k Jězusej, ale móžu być žiwy zdobom bjez stracha. Wón dźě so wo mnje stara a wě tež, dokal mje moja přichodna kročel powjedźe. Čim bóle so z Nim zwjazany čuju, ćim lěpje wěm, dźe mam swoje městno. Potom budu tež stajnje w prawym času na prawym městnje. Ničo lěpšeho sej přeć njemóžu a tež nochcu.

GN