31. Žnjenca

„Kedźbujće tohodla, dokelž njewěsće, w kotrej hodźinje waš Knjez přińdźe!“ (Mt 24,42).

Prjedy hač Knjez zaso na zemju přińdźe, wopisuje Swjate Pismo někotre znamjenja kónca swěta, hačrunjež dokładny dźeń ani hodźinu bójskeho sudnika nichtó njeznaje. Hdyž pak wony dźeń přińdźe – a wón přińdźe nahle – je wšitko w jednym wokomiku nimo: Tak kaž stejimy abo smy woblečeni, budźemy powyšeni a před Knjezom postajeni. W tutym wokomiku swoje graty wotpołožimy, rozmołwy so přetorhnu, telewizor so hasnje a dobre abo zawistne mysle so skónča. Tohodla ma wěriwy kedźbować – to woznamjenja – ma so prócować, zo by bjez ćežkich hrěchow žiwy był; so po Božich kaznjach měł a w dobrych počinkach rostł. Jeli tak njejedna, wohrožuje swoje wěčne žiwjenje w njebjesach.

TAD