13. Požnjenca

„Jězus pozběhny woči k swojim wučomnikam a praji: Zbóžni wy chudźi, přetož waše je Bože kralestwo!“ (Lk 6,20).

Nic wot horka zhladuje Jězus ale wón pozběhnje woči k swojim wučomnikam. Jězus ma je zańč. Njehlada žarliwje ale z radosću na swojich, přetož jich je Bože kralestwo. Jich chudoba je jich zakład zbóžnosće. Nic to měće ale to byće je za zbóžnosć rozsudne. Chudoba, kotruž Jězus narěči, je dožiwjenje, kak wučomnicy swoje žiwjenje dospołnje na njeho zwožuja. Jich wěstosć njeje to štož maja abo nimaja ale, zo smědźa być wučomnicy swojeho mištra.

MN