31. Nalětnika

„Potom chodźeše Jězus po Galileji, přetož w Judeji nochcyše přebywać, dokelž hladachu jeho Židźa morić“ (Jan 7,1).

Knjezowa kedźbliwosć a mudrosć stej chwalomnej. Wjednikam ludu a farizejam buchu słowa Syna čłowjeka wobćežne, tuž du jemu za žiwjenjom. Tohodla Jězus we wěstym času Judejski kraj wobeńdźe. Wokomik jeho martrarskeje smjerće njeje hišće přišoł. Tež my dyrbimy z tym ličić, zo budźemy – Jězusoweje prawdy dla – wusměšowani a samo přesćěhani. Mudrje ćerpjeć za Knjeza jewi so jako zrozumliwa rěč a prědowaje bjez słowow.

TAD