17. Nalětnika

„Słyšće druhe přirunanje: Běše hospodar, kiž da winicu posadźeć. Wobda ju z płotom, wury w njej winowu tołkarnju, natwari wěžu a přenaja ju winicarjam a wotpućowa“ (Mt 21,33).

Winica je Cyrkej a Bože Kralestwo, w dalšim je to tež čłowječa duša. Wobsydźer winicy je Bóh. Wón da ju winicarjam jako najeće a so wotsali, štož njewoznamjenja, zo so hižo za nju njezajimuje. Płot rěka bratrowska zhromadnosć a pomoc, wěža rěka Bože słowo, tołkarnja woznamjenja nazhonjenja, wosebje ćerpjenja. Bóh je mjenujcy winicy wšo dał, zo by dobre płody njesła, potajkim ma prawo po času sej wot njeje tute žadać, kotrež jemu słušeja. Tak budźe tež wot nas –křćenych- sej jónu płody wěry žadać, mjenujcy, kak smy z Božej hnadu wikowali a kajke a kelkow płodow smy přinjesli. Běda tym, kiž bjez płodow, w sebičnosći a hordosći, po smjerći před Božim hospodarjom steja .

TAD