10. Nalětnika

„Přetož praju wam: Njebudźe-li waša sprawnosć dospołniša hač ta pismawučenych a farizejow, njepřińdźeće do njebjeskeho kralestwa“ (Mt 5,20).

Je samozruzumliwe, zo křesćan do njebjeskeho kralestwa dóńdźe? Wón so nadźija, zo jónu njebjeske kralestwo docpěje. Wšak sej mysli, zo je jeho sprawnosć dospołniša hač ta pismawučenych a farizejow. Hdyž pak z wida druheho na swoje wosobinske skutki hlada, dyrbi přiznać, zo je słaby, hrěšny čłowjek. Přehusto jedna kaž pismawučeni abo farizejojo. Tući spjelnjeja zakoń jenož přez zwonkowne jednanje. Jězus pak swojim praji, zo to njedosaha. Wažne je nutřkowne nastajenje kóždeho čłowjeka a jednanje z wosebiteje lubosće k Božim kaznjam. Tuta lubosć so pola kóždeho křesćana hinak pokazuje. Tuž ma tež kóždy čłowjek swój wosobinski nadawk k spjelnjenju Božich kaznjow. Ženje pak njeměł na to zabyć, zo z wutroby jedna a tak Božu wolu spjelnja.

FM