„Woteńdźechu wottam a pućowachu po Galileji, a wón nochcyše, zo by to štó wědźał“ (Mk 9,30).
Jězus, kiž wšitke mysle znaje, wopraša so wučobnikow, što su po puću rěčeli. Woni běchu so mjenujcy wadźili, štó z nich najwjetši je. Wotmołwa Jězusa bě sćěhowaca: Je-li chce štó prěni być, budź ze wšěch posledni a słužownik wšěch! Zwjetša přeje sej kóždy prěni a najlěpši być. Wón chce wot wšitkich najbóle česćowany a widźany być. Jězus staji to wšitko na hłowu a powuči wučomnikow a tež nas, kajke zadźerženje sej Bóh wot nas pěje.
S. Chrystamarija