11. Jutrownika

„Po tutych słowach zrudźi so Jězus w duchu a přisahajo rjekny: Zawěrno, zawěrno praju wam: Jedyn z was mje přeradźi“ (Jan 13,21).

Po tutym Jězusowym wobkrućenju běchu japoštoljo rozbudźeni a prašaja so: Hač to ja sym? Knjez je tu sensibilny a njeje direktnje rěkł, štó to budźe. Tehdy bě to jedyn přeradnik. Tež w zašłosći běchu wjacori, kiž su Jězusa přeradźili, a tež w přichodźe budu hišće mnozy, kiž Jeho přeradźa. Tehdy su wučomnicy, za přeradnikom pytajo, wokoło so hladali, a to je zmylk. W tajkim wokomiku dyrbiš najprjedy na sebje hladać. Dokelž kóždy hrěch rěka přerada, kotraž woznamjenja – kaž Judaš – do ćmy a nocy woteńć. My pak přeradźamy Jězusa přez wšelake wěcy: Pjenjezy, chwalbu a přijomne wužiwanje. Njesměmy zabyć, zo zašłosć reparujemy z přitomnosću, přeradźenje ze swěru a čłowjesku słabosć z wuprošenej Božej miłosću.

TAD