W Nowym Zakonju twjerdźi Jězus Chrystus, zo štóž njehidźi staršeju njeje jeho hódny (Lk 14,26).

To klinči poměrnje spodźiwnje, dokelž je hida něšto cyle negatiwneho.

Na přikład w Knize Maleachi steji sćěhowace: Ezawa pak hidźach a sčinich z jeho městow pusćinu a z jeho dźědźinstwa pastwu šakalow (1,3). Tule, kaž čitamy, dowjedźe hida Bóh tón Knjeza potomnikow Ezawa, bratra Jakuba, do zahuby.

Tola nic přeco ma w Bibliji słowo hidźić jeno dospołnje negatiwny woznam. Z wočiwidnej ilustraciju toho je pad Jakuba a jeho dweju žonow Leje a Rachele.

Jakub, kaž steji w Gen 29,30-31, hidźeše prěnju a lubowaše druhu. Njebě to pak hida, kiž Leju cyłkownje zniči, kaž bě to w padźe potomnikow Ezawa. Jakub, „hidźo“ Leju, staraše so wo nju a měješe z njej wjele dźěći. Tola jeho wutroba biješe jeno za Rachelu.

Něšto podobneho by so móhło wo Jězusowym žadanju „hidźenja“ staršeju prajić. To scyła njerěka, zo ma so z nimaj kontakt přetorhnyć a wo njeju so njestarać. Tule dźe wo to, zo ma Jězusowy wučomnik – přeco a wšudźe – na prěnim městnje jeno swojeho Mištra měć. Wosebje bě to wažne w tamnych časach, hdyž njejstaj staršej křesćsanskaj byłoj.

DJD