Lubi wěriwi, dźensa swjećimy wysoki swjedźeń Wšěch swjatych. Wón bu hižo w štwórtym lětstotku znaty. Kajki ma pak teologiski zmysł? Wón woznamjenja znajmjeńša tři ideje.

Sprěnja: W Cyrkwi stej dwě kategoriji swjatych. Prěnja je tajka kategorija swjatych, kotřiž su oficialne zbóžnoprajenje měli. Druha kategorija je tajka syła swjatych, kiž njeje žane oficialne zbóžnoprajenje měła. Woni su pak tež w njebjesach pola Boha. Woni su tež hižo zbóžni. Woni pomhaja tež nam našich próstwow dla, ale woni nimaja žadneho wosobinskeho liturgiskeho wopomnjenja. Čehodla je to takle? Je to takle, dokelž swjatych je jara mnoho, a liturgiske lěto, kaž kalendrowe, ma jenož třistapjećašěsćdźesat dnjow. Zo pak njebychmy na tutych swjatych zabyli, je swjata Cyrkej zawjedła wysoki swjedźeń Wšěch swjatych.

Zdruha: Wysoki swjedźeń Wšěch swjatych ma hišće dalši teologiski woznam. Tutón swjedźeń dopomina nas na to, zo swjatosć njeje jenož za wuzwolenych, ale za wšitkich, to rěka tež za kóždeho z nas. Jelizo su woni ju docpěli, zamóžemy my to tež. Tohodla pohonja nas jich přikład na našim zemskim putnikowanju do njebjeskeje domizny.

Střeća: Wysoki swjedźeń wšěch swjatych ma wšak hišće jedyn zmysł. Wón njedopomina jenož na to, zo je swjatosć wšitkim přistupna. Wón dźe trošku dale, a pokazuje nam puć, kotryž do swjatosće wjedźe.

Kajki je to puć? Tutón puć je předstajeny w dźensnišim ewangeliju (Mt 5,1-12a). To su tak mjenowane zbóžnosławjenja Jězusa Chrystusa.

Bohužel njeje dźensa žadyn čas wšitke tute zbóžnosławjenja komentować. Tohodla znajmjeńša jedne a mjenujcy prěnje: „Zbóžni su chudźi po duchu, přetož jich je njebjeske kralestwo“ (Mt 5,3). Kaž sym prajił, je to prěnje zbóžnosławjenje. Za mnje wosobinsce je wono najrjeńše ze wšitkich druhich zbóžnosławjenjow. Kajki ma wono potajkim zmysł? A što to rěka być chudy po duchu? Zo bychmy to móhli prawje zrozumić, dyrbimy so dopomnić na to, što to rěka w Swjatym Pismje być chudy a bohaty. W Bibliji woznamjenja to znajmjeńša sćěhowacej mysli.

Bohaty je tutón, kotryž ma wjele pjenjez, a chudy je tón, kotryž ma mało, abo nima scyła žane pjenjezy. Ale nic jenož. W Swjatym Pismje ma bohaty a chudy hišće dalši, ja bych prajił, symboliski woznam. W Bibliji bohaty je tež tón, kotryž w swojim žiwjenju Boha njetrjeba, a chudy je tón, kotryž přeco a wšudźe Boha pyta.

Z druhimi słowami w Swjatym Pismje chudy móže bohaty być, a bohaty – chudy. Tohodla prěnje zbóžnosławjenje – zbóžni su chudźi po duchu – měni ludźi, kotřiž w cyłym swojim žiwjenju Boha pytaja, a so na to dopominaja, zo maja wšitko wot njeho.

DJD