Lubi wěriwi, dokelž swjećimy dźensa wysoki swjedźeń Božeho Ćěła, tohodla, jelizo směm wolić, bych chcył wam něšto wo symbolice Božeho Ćěła, to rěka Eucharistije powědać.

My wšitcy derje wěmy što to je, abo lěpje štó to je Eucharistija. Eucharistija to je ćěło a krej našeho Knjeza Jězusa Chrystusa. Z druhimi słowami: To je Jězus Chrystus sam.

Ale Eucharistija, hačkuli njeje to symbol, ma pak hłuboki symboliski zmysł. Znajmjeńša symbolizuje abo lěpje: dopomina nas na tři ideje.

Sprěnja: Eucharistija dopomina nas na to, zo nježiwi so čłowjek jenož z chlěbom samym (Mt 4,4). Z druhimi słowami Eucharistija dopomina nas na to, štó my smy. Čłowjek je ćěło a duša. Nic jenož ćěło, a nic jenož duša. Čłowjek je ćěło a duša (Gen 2,7).

Zdruha: Eucharistija njedopomina jenož na to, štó smy, wona dopomina na to, kajke ma naše žiwjenje być. Z druhimi słowami: Eucharistija wuči, zo kóždy z nas dyrbi kaž wšědny chlěb być – mjechki, čerstwy a tuni, zo by kóždy čłowjek móhł z njeho kusać a jěsć. Čłowjek dyrbi dobry kaž chlěb być.

Střeća: Eucharistija njepraji jenož něšto wo nami, wona rěči tež wo Bohu. Što to je?

To je, zo pokazuje nam Eucharistija kajka je Boža lubosć, a mjenujcy zo, je Boža lubosć něžna.

Kak to wěmy? To so pokazuje w tym, hdyž měšnik praji słowa konsekracije to je moje ćěło, to je moja krej. Při tym kaž wěmy stawa so chlěb – ćěło, a wino – krej. Ale po tutych słowach, chlěb njepřestanje chlěb być, a wino njepřestanje wino być. Słód, barba, móc – to wšo zwostała. Tohodla na přikład jelizo měšnik wupije na Božej mši cyłu blešu eucharistiskeho wina – budźe pjany, wězo nic pjany kaž motyka, ale pjany.

Pola nas w Litawskej praji so samo tajki žort, zo eucharistiske wino je nanajmócniše. Čehodla je nanajmócniše? Wotmołwa je cyle jednora: Dokelž na Božej mši jenož jedyn pije (měšnik), ale wšitcy spěwaja (wěriwi).

Z druhimi słowami, Eucharistija dopomina nas na to, zo štóž přijima Boha do swojeho žiwjenja njezhubi ničo a škody njezměje, dokelž dobry Bóh je a zbožo wšěch ludźi chce ...

DJD