Płodaj swjateje Eucharistije

Lubi wěriwi, w dźensnišim ewangeliju (Jan 6,51-58) smy wo Eucharistiji słyšeli. Tohodla chcu k tutej temje něšto wjace prajić.

Wo tym, kak je Eucharistija nastała, pisaja Matej, Mark a Lukaš. Jenož pola swjateho Jana njesteji wo tym ničo. Wězo nic tohodla, dokelž njeje wón wo tym ničo wědźał. Swjaty Jan je wo tym dokładnje wědźał, dokelž je přitomny był. Hdyž pak njeje wo tym ničo napisał rěka to, zo su ludźo, kotrymž je wón pisał, to hižo wědźeli, tohodla njeby to žadyn zmysł měło hišće raz wo tym pisać.

Z druheje strony pak njeje swjaty Jan docyła wo tym mjelčeć móhł. Tohodla je wón tutón problem takle rozrisał. Kaž sym hižo prajił, wón njeje wo tym, kak bě swjata Eucharistija nastała ničo napisał, ale je to hinak zwobraznił. Wón je mjenujcy wo tym pisał, kak swjata Eucharistija skutkuje a kajke płody njese w žiwjenju kóždeho, kotryž ju přijima. Kajke su to płody? Wšelakore! Swjatemu Janej běštaj pak dwaj wažnej.

Sprěnja. W Ewangeliju po Janu čitamy: Štóž moje mjaso jě a moju krej pije, ma wěčne žiwjenje, a ja zbudźu jeho na poslednim dnju (Jan 6,54). Prěni płód swjateje Eucharistije je wěčne žiwjenje. Wěčny je jenož Bóh. Čłowjek, kotryž přijima Eucharistiju, smě tež wěčnje žiwy być. Wězo nic hnydom. Tež wón wumrěje. Ale budźe na posledninm dnju zbudźeny. A swjata Eucharistija mjenujcy je zawdawk tuteje přichodneje njesmjertnosće.

Zdruha. Zaso je w Ewangeliju po Janu napisane: Štóž moje mjaso jě a moju krej pije, zwostawa we mni a ja w nim (Jan 6,56). Swjata Eucharistija njewoznamjenja jenož přichod. Wona skutkuje hižo tule na zemi. Tohodla je druhi płód jednota z Jězusom Chrystusom – zwostawa we mni. Jednota z Jězusom Chrystusom pak rěka jednota z Bohom Wótcom, dokelž staj Bóh Wótc a Jězus Chrystus jednaj: Štóž je mje widźał – praji Jězus Chrystus – je Wótca widźał (Jan 14,9).

Wosebje tutón druhi płód swjateje Eucharistije bě swjatemu Janej wažny. Dokelž běchu we wonym času, hdyž wón swój ewangelij pisaše, někotři měnjenja, zo je z Bohom zjednoćeny jenož tón, kiž čita tajne knihi a ma přez to potajnu wědu. Swjaty Jan sćenik běše pak dospołnje druheho měnjenja. Za jednotu z Bohom njeje potajkim trěbna potajna wěda, za jednotu z nim je trěbna Eucharistija.

DJD