W dźensnišim ewangeliju praji Jězus wučomnikam tak: Pójće stronu do samoty a wodychće tróšku (Mk 6,31).

Tuta sada dopomina na dwě jednorej mysličce. Najprjedy na to, zo je čłowjek słaba a wobmjezowana bytosć, kotraž, dyrbi, jelizo chce dale žiwa być, wotpočnyć. A jelizo je tak, rěka to, zo njeje čłowjek jenož za dźěło abo prócu stworjeny.

Cyle jednory historiski přikład. Jónu běchu na zemi Šumerojo žiwi. Pola nich běše jedyn cyle zajimawy mytos, kotryž powědaše wo stworjenju čłowjeka. Tutón mytos mjenujcy powědaše, zo běchu ludźo stworjeni jenož za dźěło, dokelž nochcychu bohojo nižšeje kategorije dźěłać a tuž skoržachu na to boham wyžšeje kategorije. Biblija je druheho měnjenja. Wona wuči, zo dyrbi čłowjek dźěłać, to je jeho powołanje, tola nic jenož a nic přeco.

Tohodla sada Pójće stronu do samoty a wodychnće trošku tež na to dopomina, zo je čłowjek po wobrazu Bohžim stworjeny. Zwotkal to wěmy? To wěmy, dokelž powěda Swjate Pismo, zo Bóh, hdyž  zakónči swoje dźěło, wotpočny sedmy dźeń wote wšeho dźěła, kotrež bě zdźěłał (Gen 2,2). Jelizo čini čłowjek podobnje, dźěła a wotpočuje, to w tutym padźe, je Bohu podobny, a jeho sćěhuje. Mjenujcy tohodla dopomina nas wotpočink na to, zo smy po wobrazu Božim stworjeni.

W dźensnišim ewangeliju so tež praji: Jězus wustupi z čołma a wuhlada wulke črjody, a jemu bě jich žel (Mk 6,34).

Jězus wuhlada ludźi, a je jemu jich žel. Po słowje pak přełožene wuprajenje bě jich žel klinči hinak, a mjenujcy nutriny klina so w nim hibachu. Z tym so měni, zo bě Jězus Chrystus hłuboko we wutrobje dospołnje rozhnuty. Tola nic jenož.

Tutón tekst dopomina tež na to, zo ma Boža lubosć něšto zhromadneho z klinom maćerje. Z druhimi słowami, takle wuči Swjate Pismo, zo njeje Boža  lubosć jenož wodawanje hrěchow. Boža lubosć je kaž maćerny klin, to rěka dawa nowe žiwjenje hrěšnikej a jo škita.

Wězo pola ludźi njedawa žiwjenje jenož mać. Je trěbny tež nan. A kak je to pola Boha? Pola njeho je cyle hinak. Pola njeho dawa žiwjenje jeho słowo. Mjenujcy tohodla praji dźensniši ewangelij, zo poča Jězus Chrystus ludźi rozwučować.

W našim žiwjenju njech je to podobne. Jelizo chcemy Božu lubosć nazhonić, to rěka nowe žiwjenje započeć, to dyrbimy so najprjedy přez słowo Bože rozwučować dać.

DJD